
แต่ในความจริงแล้ว เราทุกคนรับรู้แต่ทำใจยอมรับไม่ได้
หากต้องสูญเสีย หากสิ่งที่เคยมีมันไม่มีอยู่แล้ว
เราจึงทุกข์เพราะการยึดติด ทุกข์จากสิ่งที่เคยมี
มาวันนี้ไม่มี ไม่เหมือนเก่า ไม่เหมือนเดิม
ที่ต้องเตือนตนเองให้ได้ยามสูญเสีย พลัดพรากก็คือ
ไม่มีอะไรเป็นของๆ เรา อย่างแท้จริง
มีพบมีจาก ย่อมมีเหินห่างและจากลาทั้งนั้น
ผู้คนก็เช่นกัน วันนี้พบ ได้อยู่ร่วมกันในช่วงเวลาหนึ่ง ถึงเวลาหมดบุญ-หมดเวรกรรมร่วมกันก็ต้องจากกันไป ตามทางของใครของมัน
ยามมีให้รักษา ยามจากก็ยอมรับให้ได้
คนที่อยากอยู่ก็เพราะเขาเต็มใจที่จะอยู่
คนที่ไม่อยากอยู่ก็เพราะใจเขาไม่อยู่แล้วนั่นเอง
อย่าเสียใจให้มาก มองให้เห็นความจริง
เกิดดับ พบเจอ พลัดพราก สูญเสีย
เป็นของธรรมดาที่ทุกคนต้องเจอทั้งนั้น..
ขอบคุณภาพและข่าว
พี่ชาย /// ด้วยความรักและเคารพนับถือ ///
แดงอยุธยานิวส์”รายงาน ///
