♤ใดใดในชีวิต ล้วนผุล้วนพัง
ใดใดล้วนไม่จีรัง
มีฃึ้น แลมีลง ดุจดั่งดวงจันทรา และพระสุริยันต์ ดั่งวันที่แล้ว
มากอำนาจ มากบารมี
และมากทรัพย์ มากผู้เปนหนี้สิน
แต่วันนี้ ลูกหนี้ก็เฉยนิ่ง ทรัพย์สินที่มีมากก๊น้อยลง ลูกน้องก็สัปปลับ บารมีถดถอย เพราะลูกน้องถ่อยขึ้น อำนาจจางหาย ดั่งคำว่า
มีฃึ้นก็มีลง ใช่ว่าลงแล้วไม่ฃึ้นอีก ‘ สัตว์โลกย่อมเปนไปตามกรรม แลฯ
ทว่า ‘ โลกนี้กลม
แต่สังคม’มันมีเหลี่ยม
อย่าเปน ผู้ให้
จนตัวเองต้องลำบาก
อย่าเปน ผู้รับ
ที่ทำให้ใครต้องเดือดร้อน
เพราะการให้ต้องมาพร้อมกับ
“ฅวามเต็มใจ”
และ การรับ
ต้องมาพร้อมกับ
“ความเกรงใจ”
สุดท้าย ความคืดที่จะไม่คืนฤๅเหนียวหนี้
ฤๅ การสร้างสัตรูจาก มิตร ××××××××
